Het was op een mooie woensdagavond ergens eind Juli, er kwam een verontrustend telefoontje van de Wilde Schapekoppen dat de DAF van ons wachtschip een heel raar geluid maakte. De oplossing: dan zet je de muziek toch harder was niet de juiste, deze scheind alleen bij lease auto’s te werken. De opkomst van de klusser werd hierop verplaatst naar locatie. Dus met wat geleend gerij gingen we opweg naar Utrecht.
Tot diep in de nacht is er geluisterd, gekeken en gemeten zodat de uiteindelijke conclusie was dat er bij cilinder 4 en 5 compressie verlies was. Mogelijkheden welke wij konden bedenken waren, een lekkende klep, stuke koppakking, zuigerveren welke niet meer functioneren enz. Opties te over dus werd er afgesproken dat de volgende morgen een ‘echt’ bedrijf erbij gehaald zou worden voor een beter analyse. Dit lokale bedrijf kwam niet verder dan dat het aan de verstuivers moest liggen en deze maar vervangen moesten worden. Zo gezegd zo gedaan. Even snel een tweetal nieuwe verstuivers naar Utrecht gereden monteren en klaar. Not dus het sissende geluid bleef.
Nu was het tijd voor andere maatregelen, wat het hele kamp op het merwede kanaal bij de Scoutcentrum ‘De Werf’ voor de deur is niet alles. De wilde vaart zou met de overige boten verder gaan terwijl anderen de boel weer werkend zouden krijgen.
Na een kort overleg op donderdag avond werd besloten om te kijken of vrijdag een monteur van onze vaste leverancier (Vink diesel) kon gaan kijken. Zodat we een goede analyse hadden. Deze kwam tot de zelfde conclusie als wij het was bijna 100 procent zeker de koppakking. Hierop werd besloten om deze zelf te gaan vervangen zodoende de kosten te drukken, mocht er onverhoop toch meer aan de hand zijn dan kon altijd het bedrijf weer worden ingeschakeld.
Na vrijdagavond voldoende gereedschap verzameld te hebben gingen we op weg voor een avondje/nachtje sleutelen. Het plan was om de kop te ligten en te kijken hoe de pakking, kop en het blok eruit zagen. Dus snel alle opbouwsels (brandstof filter, v-snaar, kabels van sensoren, uitlaat isolatie, koelwaterleiding (het aanwezige water wel netjes opgevangen) enz) verwijderd waarna we konden beginnen met demonteren. Eerst het kleppendeksel, vervolgens de retourleiding, verstuivers, tuimelaars, stoters(let op het busje wat er los onder hangt), brandstofleidingen en uitlaat. Voor de snelheid en om niet meer werk dan nodig te creëren hebben we het spruitstuk, koelwaterreservoir en de koelwaterpomp laten zitten. Na de moeren los te hebben gedraaid was het tijd om de twee delen van elkaar te scheiden, kloppen, tillen, meer kloppen en tillen maar ze bleven aan elkaar zitten. met behulp van twee spanbanden,
die de kop naar boven tilde en wat kloppen met een plastic hamer kwam er steeds meer koelwater langs de koppakking naar buiten, niet veel later was de kop los van het blok. Met vier man hem er netjes naast gelegd zodat we gelijk goed konden zien wat het probleem was: de pakking was door geslagen.
Nu was de vraag, is het blok en de kop verder nog in orde. Na een grondige inspectie konden we concluderen dat deze in goede staat zijn. Dus na een uur of drie sleutelen met drie man was het tijd voor onze verdiende nachtrust.
De Volgende morgen gingen we weer op tijd op pad. Na even een tussen stop bij de bouwmarkt voor een rechte winkelhaak, om te kijken of het blok recht is, was het tijd om de boel goed schoon te maken, het blok en de kop werden ontdaan van elk stukje pakking en vlak geschuurd.
Alle andere losse onderdelen werden netjes schoon geveegd en weer in volgorde neergelegd. Na de laatste restjes met de compressor van de buurman weg gespoten te hebben was het tijd om de nieuwe pakking (deze was vrijdag nog net voor sluitingstijd gehaald) op zijn plek te leggen. Met een aantal man voorzichtig de kop langzaam en met beleid in een keer recht op het blok gezet, moeren erop, netjes op volgorde van het boek in drie keer op moment gedraaid.
Rustig alles weer terug gemonteerd tot het kleppendeksel. Na het ontluchten van de brandstofleidingen was het moment daar, zou hij het weer doen. Jullie raden het al als een zonnetje.
Na in totaal acht en een half uur sleutelen met drie man werkte de boel weer en was het tijd voor de proefvaart.
De proefvaart voerde naar de sluis bij Nieuwegijn, alwaar we de Kraak weer overgaven aan de vaarschipper.